Lichaamsgerichte therapie is geschikt voor praktisch iedereen. Naast volwassenen uit alle lagen van de bevolking richt ik me ook op adolescenten (jongeren van 15 tot 20 jaar).
Het leven is energie, bewegende, vibrerende, zoekende, pulserende energie. Deze energie bepaalt hoe vitaal we zijn. Lichaamsgerichte therapie is voor iedereen die vitaliteit en volledigheid in zijn of haar leven nastreeft.
Leven vanuit innerlijke kracht, hierbij je lichaam gebruiken als kompas, is het instrument dat in deze vorm van therapie wordt ingezet.
Lichaamsgerichte therapie gaat er van uit dat lichaam en geest sterk met elkaar zijn verbonden en elkaar beïnvloeden. Deze vorm van therapie is gebaseerd op de theorie van Wilhelm Reich en Alexander Lowen.
Het is op zielsniveau moeilijk om gebeurtenissen uit het heden en uit het verleden helder van elkaar te onderscheiden. Ook speelt mee dat gebeurtenissen uit het verleden veel krachtiger in ons werkzaam zijn dan gebeurtenissen die wij direct in het hier en nu beleven.
Wanneer we een pijnlijke ervaring hebben opgedaan in het verleden, splitsen we ons af. Dat kan zijn doordat:
- We ons afgewezen hebben gevoeld in ons bestaan;
- We tekort zijn gekomen;
- We te veel en te vaak werden veroordeeld op wat we als gewoon beschouwden;
- We altijd klaar moesten staan voor anderen en onze liefde niet werd gezien of werd uitgebuit.
Gevolg is dat er angsten zijn, dat je niet
meer weet wat goed voor je is, dat je controle houdt en niet kan loslaten. Je
houdt je in en kan je leven niet voluit leven. Of je onderdrukt je
levendigheid, je verlangen om contact met andere mensen te hebben. Of je
seksualiteit komt niet helemaal tot bloei.
Je kunt dan tegen
bepaalde dingen aanlopen:
- (Partner) relaties lopen vast;
- Conflicten op het werk;
- Relaties met kinderen lopen niet soepel;
- Je verlangt naar een partner en het lukt niet;
- in groepen voel je je geïsoleerd en niet op je gemak;
- Tobben met lichamelijke symptomen, bijvoorbeeld chronische ziekten;
- Angsten, depressies, burn-out verschijnselen;
- Je voelt je eenzaam, afgesneden van de wereld;
Er is te veel ‘moeten’ om je heen waardoor je niet bij jezelf kan blijven
De oorzaak is dat pijnlijke gevoelens, die in de ontwikkelingsfase zijn ontstaan, in de eerste plaats verwerkt worden door opsplitsing van de psychische structuur. Hierdoor gaat de innerlijke eenheid van de mens verloren:
Een deel van de psyche is het ‘pijnlijke’ en ‘beschadigde’ deel. Dit zit vast in de energie van pijn, angst en de situatie waarin het is ontstaan. De ontwikkeling van het individu tijdens deze gebeurtenis, stopt hierbij. Men blijft als het ware op deze ontwikkelingsfase steken en kan niet meer verder naar de volgende fase.
Daarnaast is er het gezonde stuk, dat gezond kan blijven omdat het pijnlijke stuk weg wordt gehouden door het overlevingsdeel.
Het overlevingsdeel probeert om de vreselijke ervaring uit het bewustzijn weg te houden. Het doet dat om de pijnlijke ervaring te kunnen overleven en het dagelijks leven met het overblijvende energie aan te kunnen. Dit veroorzaakt verkrampingen in het lichaam. Zo wordt de psychische spanning in het lichaam beleefd. Als deze spanning hardnekkig wordt is er minder beweeglijkheid in het lichaam. Het lichaam verkrampt en er is minder ruimte om emoties te uiten